سن بلا تکلیفی
به افرادیکه به سن بلوغ جسمی می رسند باید شخصیت اجتماعی داد باید در تصمیم
گیریها ومشاوره های جامعه شریک باشند ورود به اجتماع در همان سنین شکل گیری شخصیت
و هویت فردی لازم است . بزرگترین خطر این
است که شخص پس از اینکه
هویت وشخصیتش بطور ناخودآگاه شکل گرفته، وارد جامعه شود
در روایات
دینی از بزرگان خود داریم که فرزندانتان تا هفت سالگی بر شما امیرند . بدین معنی
که در این سنین به خواسته های کودکانه اشان اهمیت بده و آنها را مجاب کنآنها باید
در محیطی رضایتبخش رشد عاطفی پیدا کنند لذا به محبت و مراقبت و توجه نیاز دارند(اصولی که والدین بایددر
این دوره(دوران پرسش و کنجکاوی) رعایت کنند، رفتار مناسب با کودک (احترام و اکرام به فرزند، سلام کردن به کودک، عدالت
نسبت کودک، مسرور کردن کودک)، تغذیه، بهداشت، بازی، تربیت جنسی و مذهبی و آماده
کردن برای ورود به مدرسه؛) البته از تندرویها نیز باید پرهیز
کرد تا به اصطلاح لوس وننر بارنیایند.
در هفت سال
دوم یعنی از هشت سالگی تا چهارده سالگی تو
بر آنها امیری یعنی اینکه باید تحت تعلیم و آموزش جدی قرار بگیرند آنها در
این سن گیرایی خوبی دارند ودوران رشد آنها در همین ایام است( آرامش روحی کودک در دوران اطاعت، ایجاد روحیهی اعتماد
به نفس و پرورش شخصیت مستقل، تنبیه و تشویق کودک، تربیت مذهبی، اخلاقی، جنسی،
اجتماعی و عقلی کودک بلوغ، آموزش بلوغ جنسی برای نوجوان، کنترل آزادی، تقویت
روحیهی مذهبی، تربیت مذهبی، عقلی، اخلاقی، عاطفی، اقتصادی نوجوان، وظایف شرعی
نوجوان در علائم بلوغ) آنها در این سن باید منافع ومضار
خود را تمیز دهند دوره فراگیری علوم ،سجایای اخلاقی و تربیت اجتماعی در همین سنین
است باید رفتارهایشان تحت کنترل قرار گیرد و چنانچه از برنامه های ارائه شده تخطی
نمودند باید حتما بازخواست شوند و حتی تنبیهاتی در حد امکان او باید پاسخگوی رفتار خود باشد آزادی رفتار در
این سینین شدیدا منع می گردد
هفت سال سوم
یعنی بین پانزده تاپایان بیست ویک سالگی دوران بلوغ هویتی و ساختار اجتماعی اوست
فرزند در این سنین به ترتیب به رشد جسمانی ، شخصیتی ، اخلاقی ، اجتماعی وسیاسی می
رسد .(: مشاورهی مادر با دختر و پدر
با پسر، تربیت عقلی، اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، عاطفی، جنسی، مذهبی، اقتصادی،فراگیری
اصول ، تربیت مذهبی، عقلی، اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، بسیج مسئولان). همراهی با مردم به قصد
هدایت و تربیت و اثر پذیری این سنین به سفارش بزرگان دینی وعلما باید به او شخصیت اجتماعی داد باید اورا
در تصمیم گیریها شریک کرد او نیاز به کیب وجهه وشخصیت دارد حضور در تصمیم گیریها به اواعتماد به نفس میدهد
اوباید مورد مشاوره قرارگیرد چرا که تصمیم گیریهای او در این زما ن با احتیاط ودقت بیشتری همراه وبه فرض اشتباه قابل جبران است ولی اگر شخصیت او
شکل گرفت به سختی میتوان اشتبااهتش را به او قبولاند
ما نباید از
خطر رای اشتباه در اثر تاثیر پذیری آنها بترسیم چون اولادر نتیجه بی تاثیر است چرا
که در هر خانواده ای با هر طرز تفکر این خطر محتمل است درثانی حضور و اشتباه لازمه
پیشرفت است خطر آنجاست که از سنین تجربه بگذرد و افکارش شکل بگیرد دیگر هر اعتقاد
اشتباهی به سختی از ذهنش خارج می شود
بی شک یکی
از بهترین وموثرترین روش آمو.زشی آموزش تجربیمیباشد
جوان با
حضور ملموس در آخرین مرحلهء تربیتی و رشد جسمی وعقلی خود در خانواده
میتواند روشهای قبلی را به کمال برساند و با سنتهای جامعه تحت نظارت غیر ملموس
خانواده و جامعه آشنا شود و انتقادهای منطقی خود را شجاعانه بیان کند واستدلال
بخواهد مسلما امکان دارد مجاب شدن یا نشدن خود را صراحتا بروز ندهد اما از محیط
اطراف و مشاوره ها سود خواهد جست
موکدا می گویم خطر عدم حضور جوان قبل از سن 18 سالگی
سبب میگردد تا جوان احیانا با واسطه های پنهانی و معاند با جهان اطراف خود ارتباط
برقرار کند . حال آنکه حضور وظیفه مند در جامعه در جوان احساس مسئولیت ایجاد می
کند./
به اعتقاد
من لایحه دولت به مجلس نیز بر همین مبنی صادر شده است این افراد در این سنین نیاز
به شخصیت و ورود به جامعه وتاثیر گذاری در آن را دارند اگر آنها را کودک وطفل
انگار کنیم آنها به ظاهر می پذیرند اما در واقع به اطراف خو دتوجه می کنند تا نحوه
ورود به اجتماع را بیاموزند و خطر آنجا در کمین است که در جوامعی پنهان این
آموزشها را ببینند و از آنجا که تاثیرپذیری در این ایام شدید و نافذ است امکان
جبران بسیار ضعیف است حال آنکه درهنگام
مشاوره وهم فکری ازجامعه آشکارا تاثیرپذیر میشود ونقادیها را میبیند وبا روحیه
بیدار ووجدانی که در این سن بسیار قوی است تصمیم گیری بجایی میکند لااقل شیوه صحیح
تصمیم گیری را کسب میکند
بدیهی است
پس از بیست ویک ساگی وقتی به زمان تاثیر پذیریها اتمام یافت وبا اتمام سرپرستی
وقیومیت وارد حامعه شد ساختار سیاسی واجتماعی و دینی را کسب کرده و مصونیت او در
جامعه بیشتر است تا آن کسی که تا سن 18 سالگی از نظر اجتماعی وسیاسی خود را کودک
می پنداشته والسلام
[ تگ ها :
+ نوشته شده در ساعت 10:57 عصر توسط عبدالله